Recenzja słuchawek Edifier W830BT

Edifierowi ostatnio bardzo wychodzi powrót do serii „W” (Wireless) i widać w tym wszystkim utrzymujący się trend serwowania opłacalnych słuchawek strojonych na wyjście, a więc o ciepłej sygnaturze i zdolności kompensowania w ten sposób odgłosów z otoczenia. Często głośnych i wpływających na niskie częstotliwości. W830 to model średni z tej rodziny, będący uproszczonym bratem recenzowanych przeze mnie wcześniej W860NB.

Dane techniczne

• Format słuchawek: pomniejszone wokółuszne, składane
• Przetworniki: dynamiczne, zamknięte, 40 mm
• Wersja Bluetooth: 4.1 z NFC i aptX
• Zasięg działania Bluetooth: do 10 metrów (na wolnej przestrzeni)
• Obsługiwane profile: A2DP, AVRCP, HSP, HFP
• Impedancja: 24 Ohm
• Czułość: 96 dB
• Pasmo przenoszenia: 20Hz – 20 kHz
• Czas odtwarzania muzyki/rozmów: ok. 96 godz.
• Czas czuwania: ok. 1500 godz.
• Waga (realna): 263 g

Jakość wykonania i konstrukcja

Słuchawki konstrukcyjnie jak pisałem nie różnią się na pierwszy rzut oka od droższych W860NB, a jednak dzieli je spora różnica i widać to nie tylko w braku wbudowanego systemu ANC, ale chociażby w czasie pracy, który jest… prawie 4-krotnie dłuższy.

Jak to możliwe, że z 25 godzin model niższy jest w stanie wykręcić aż 96 godzin pracy na baterii? Co prawda jest to tylko moje przypuszczenie, ale zakładałbym, że brak systemu ANC pozwolił na zagospodarowanie zwolnionej w ten sposób przestrzeni albo w większe ogniwo, albo ogólnie ich zwielokrotnienie. Być może użyto też innych przetworników lub innej elektroniki towarzyszącej. W każdym razie fakty są takie, że słuchawki te wybitnie długo pracują na baterii i dosłownie nie chcą przestać działać. Wpływa to bardzo, ale to bardzo korzystnie na ich żywotność, ponieważ redukujemy w ten sposób ilość cykli ładowania, które dla każdego ogniwa są jakby nie patrzeć ograniczone.

Jeśli założymy, że akceptowalnym dla nas czasem pracy na baterii w trybie bezprzewodowym byłoby 8 godzin, wtedy na jednym ładowaniu Edifierów zrobilibyśmy u konkurencji takich ładowań 12. Średnia żywotność ogniw w słuchawkach bezprzewodowych z tego co pamiętam wynosi ok. 300 cykli. Jeśli więc przełożymy to na roboczogodziny (zupełnie jak sam się rozliczam, chociażby przy grafice), standardowe słuchawki zaoferowałyby nam łącznie ok. 2400 godzin żywotności, zanim ogniwo zacznie się nieodwracalnie degradować. Edifiery oferują w ramach tej samej ilości cykli zawrotne 28800 godzin. Przy założeniu, że słuchawek będziemy używać w warunkach idealnych (wilgotność powietrza, temperatura) i dbać o baterię (pełne cykle ładowania, brak doładowywania lub rozładowywania do zera), a muzyki słuchać będziemy codziennie przez ok. 8 godzin (bo chcemy i lubimy), Edifiery W830BT zaczną zdradzać oznaki zużycia ogniwa po… niecałych 10 latach.

Wracając jednak do samego przedmiotu recenzji od strony budowy, słuchawki robią dobre wrażenie, aczkolwiek nie są tak zwarte jak W820, ani też nie mają tego „dotyku premium” jak W860NB. Wynika to z faktu konieczności wprowadzenia luzów do konstrukcji, aby umożliwić pewien margines pracy materiału bez ryzyka jego złamania. Jak pisałem, słuchawki ogniwo mają zapowiadające się na długą żywotność, więc dobrze, że wykonanie również uwzględnia w pewnym stopniu taką perspektywę. Przynajmniej na logikę, bowiem słuchawki dzięki temu troszkę klekoczą, lubią też tu i ówdzie zaskrzypieć przy ciasno pracującym mechanizmie obrotu muszli – coś, czego W820 są na ten przykład pozbawione. Oczywiście w ramach tak krótkiego testu nie da się wykryć wszystkich rzeczy w ramach danej konstrukcji, ale przynajmniej w ramach egzemplarza testowego nie czułem się nigdy tak, jakby miał mi on za moment roztrzaskać się w pół sam z siebie.

Etui w W830 ma formę twardego, materiałowego pojemnika z zamkiem. Niestety materiał, mimo że przyjemny w dotyku, łapie wszelkie włoski jak szalony.

Na muszlach umieszczono tym razem klasyczne sterowanie za pomocą gumowych przycisków. Sprawiają znacznie lepsze wrażenie niż nieco luźny przycisk włącznika W860NB, ale muszą tu być, ponieważ słuchawki nie mają panelu dotykowego. Zachowały za to aptX i NFC. Słuchawki posiadają własny mikrofon, ale zbiera on bardzo podobnie co ten wbudowany w W820 – głos jest przytłumiony, troszkę mniej, ale wciąż. Rozmowę da się jednak prowadzić.

Wygoda i izolacja

W obu przypadkach słuchawki sprawdzają się lepiej niż W820, a w tym pierwszym przypadku nawet lepiej niż W860NB. Wynika to z faktu, że choć użyto gorszych materiałów niż w 860-tkach, pady są twardsze i zachowują większy dystans ucha od przetwornika przez dłuższy czas. Rozmiarowo są identyczne, ale po prostu z mniejszą siłą małżowina opiera się o powierzchnię talerza z przetwornikiem. Tradycyjnie nie jestem w stanie ich ściągnąć, a przynajmniej nie bez ryzyka uszkodzenia czegoś, ale nie zauważyłem, aby zdradzały one oznaki rozklejania się.

W ramach izolacji jest oczywiście gorzej całościowo od 860-tek wyposażonych w system ANC, ale pasywnie mam wrażenie, że przynajmniej na tym samym poziomie. Wypadają też o dziwo lepiej od W820 w kontekście odcięcia słuchacza od szumów, a więc częstotliwości wyższych. W820 przepuszczają je, ale głębiej położone ucho w W830 nie odczuwa ich już tak mocno.

Całościowo, w W830 mogłem siedzieć najdłużej chyba ze wszystkich modeli z tej serii i tym samym zasługują one na pochwałę z tytułu bycia najwygodniejszymi. Na forum pytano mnie o wygodę także w kontekście modeli Bluedio, dokładnie F2 – mogę powiedzieć, że jest faktycznie wygodniej i nie pamiętam specjalnie żadnego modelu mogącego u tego producenta rywalizować pod tym względem z Edifierami. Najbliżej będzie może UFO 2, ale to bardziej konstrukcja pod rywalizację z W820.

Balans, szumy, przebicia, lagi

Słuchawki nie wykazywały oznak lagowania lub problemów ze sprzętem, który użytkowałem. W zakresie balansu i przebić, tutaj niestety po kablu słychać lekkie przesilenie na kanał bezpośrednio podłączony z gniazdem (lewy). Podczas pracy słuchawki nie legitymowały się szumem, ale w trakcie ciszy słychać przez chwilę bardzo delikatny pisk w tle od przetwornika/nadajnika bezprzewodowego.

Nie przeszkadza to jednak w żadnym stopniu w odbiorze muzyki i denerwować mogłoby chyba tylko nietoperza, albo osobę naprawdę cicho słuchającą muzyki złożonej z pojedynczych dźwięków i długich pauz. Słuchawki spokojnie mieszczą się więc we wszelkich granicach mojej tolerancji na takie rzeczy, choć jestem z reguły bardzo wyczulony w tym zakresie. Jedynie więc przesunięcie się nieco balansu od kabla analogowego zwróciło finalnie moją uwagę.

Przygotowanie do odsłuchów

Tradycyjnie wszystkie moje preferencje dźwiękowe, muzyczne, posiadany w całości sprzęt oraz metodologia opisane są w ramach osobnej, specjalnie na ten cel wydzielonej i w pełni dostępnej od bardzo długiego czasu podstrony opisowej nt. metodologii.

Podkreślam to tak dobitnie, aby nie było wątpliwości co do mojej osoby w kontekście preferencji i gustu, rzekomo preferującego skrajnie jasne lub skrajnie ciepłe brzmienie, ostatnio ponoć najbardziej te ostatnie.

Uważam też, że poznanie preferencji osoby oceniającej jest bezwzględnie kluczowe w sytuacjach, w których nie mamy pewności co do pokrywania się wydanego przez nią osądu z tym, co uzyskamy po zakupie danego sprzętu, a co często niestety musimy realizować w ciemno (tak, mi również się zdarza).

Pomiary

Pomiar łączony dla kabla oraz trybu bezprzewodowego:

Wykres sceniczny:

Jakość dźwięku

Tak, jak W820 można było traktować jak pomniejszoną i uproszczoną wersję W830 o cieplejszym, bardziej jednorodnym graniu, tak samo W830BT to słuchawki, które można uznać za uproszczoną wersję W860NB. Uproszczoną z racji tego, że odjęto im trochę z wkładu materiałowego, ale zostawiając na niezmienionym poziomie generalne pryncypia, w których się poruszają. Jednocześnie zrezygnowano z systemu ANC oraz równości brzmienia droższego modelu, więc sumarycznie można powiedzieć, że jest to wersja przeznaczona dla użytkownika, któremu wodotryski W860 nie są potrzebne i szuka oszczędności wszędzie, gdzie się tylko da.

Słuchawki co do zasady grają podobnie i część różnic wychodzi na światło dzienne z tytułu zastosowania w 860-tkach innych padów oraz lepszej jakości układu przetwornika C/A. Prawdopodobnie znalazłoby się też coś na rzeczy z samymi przetwornikami. Choć więc podstawa tych słuchawek jest zbliżona, słuchawki nie grają identycznie. Najwięcej analogii jest w przypadku połączenia kablowego, choć widać też, że słuchawki plasują się pomiędzy strojeniem W860, a W820.

Mamy więc tu powrót tego samego w zasadzie basu, który notowaliśmy w W860, ale w troszkę innym wydaniu mimo wszystko. Później się wzbudza, ma więcej objętości w sekcji średniego basu, po czym przechodzi w wyraźną niską średnicę. Bardzo podobnie wygląda to w trybie bezprzewodowym, aczkolwiek na punkt 150 Hz zaobserwować można wyraźne „naciśnięcie” wykresu.

Wszystko to dąży do punktu zbiegu w ok. 350 Hz, ale od tego momentu jedynie bezprzewodowo słuchawki są w stanie się utrzymać na powierzchni. Średnica W830 prezentuje pewien dystans od słuchacza, zostawiając tu i ówdzie przestrzeń do działań dźwiękowych, aczkolwiek w trybie kablowym usłyszymy mocne wycofanie się tego zakresu. W860 miały w tym miejscu równiejszy przebieg całościowo między trybem kablowym i bezprzewodowym. Dysproporcje na W830 są więc większe i znów – połączenie kablowe uważam tu za „najgorsze”, bo najmniej równe. Słuchawki grają więc zduszoną średnicą po kablu, ale na szczęście zakres ten mocno się wyrównuje w trybie bezprzewodowym i tak też należałoby W830 używać.

Sopran jedynie do ok. 5 kHz różni się między połączeniem kablowym a bezprzewodowym i od tego momentu jest już praktycznie identyczny. Ale to przez fakt zupełnie innych proporcji basu i średnicy, jak też równości tej drugiej, w trybie Bluetooth wydaje się znacznie jaśniejsza, choć nadal będzie to strojenie muzykalne, ciepłe i przyciemnione na tyle, aby mieć możliwość skompensowania hałasu z otoczenia operującego na niskich częstotliwościach.

Pisałem jednak o tym, że jest to model pomiędzy W820 a W860. Właśnie w tym miejscu zaznacza się ich cecha szczególna, odróżniająca W830 od obu – wybicie w 7 kHz. Ta jedna górka jest może nieprzeszkadzająca, ale na tyle słyszalna, że powoduje wrażenie niemalże grania całościowo tych słuchawek na planie „ciemnego V”. W utworach na ogół skutkuje to pojawieniem się dodatkowej porcji detalu. Można więc to poczytywać za pewien korzystny dla dźwięku smaczek i jednocześnie coś, co wykorzystamy w muzyce elektronicznej, przede wszystkim w trybie Bluetooth. Po kablu nie jesteśmy w stanie wykorzystać tego atutu, jako że brzmienie robi się po prostu zbyt ciemne, powolne i ocieplone.

Scenicznie słuchawki nie urywają może specjalnie tej części ciała, która znajduje się tam, gdzie plecy tracą swoją szlachetną nazwę, ale trudno spodziewać się po tego typu konstrukcjach ogromnej sceny. Na szczęście jest dostatecznie dobrze, aby nie czuć się klaustrofobicznie. Mamy klasyczny układ na planie elipsy, szerzej niż głębiej, dosyć poprawnie, bez fajerwerków, ale też bez karygodnych niedociągnięć i negatywów.

Edifier moim zdaniem podszedł do tych dwóch egzemplarzy, tj. W830 i W860, w sposób kontrolowany i metodyczny, czyniąc je modelami na wspólnej podstawie pracującymi z bardzo konkretnym przeznaczeniem – wyjściowym. To dlatego słuchawki te są tak muzykalne. Producent poświęcił natomiast tym ruchem na ołtarzu praktyczności takie osoby, jak ja, a więc bardziej nastawione na odsłuchy domowe. W warunkach wyjściowych sprawdzają się za to rewelacyjnie i choć z izolacją jest tu gorzej niż przy wyposażonych we wsparcie systemu ANC W860, ewidentnie pozycjonowano i projektowano je pod takie właśnie warunki pracy. Jednocześnie krystalizując W860 jako model najbardziej – obok W855BT – predysponowany do działania w roli słuchawek domowych.

Nie rozumiem tylko dlaczego poświęcono także strojenie uzyskiwane po kablu. W efekcie jedyną konkretną i nie dającą się do końca przełknąć wadą W830 będzie to, co wykazuje kabel i związany z nim w drugiej kolejności odsłuch domowy, a więc brzmienie niepotrzebnie w takich zastosowaniach ciepłe. Wyjdźmy na miasto – problem ustaje. Nagle W830 robią się równe, kompensacyjne, świetnie przemyślane. Po Bluetooth. Po kablu jest niestety już nazbyt ciepło i tu trzeba wspomagać się konkretnie grającym sprzętem, aby stwierdzić, że jednak ten tryb jest tylko elementem ratunkowym, gdy wyczerpie się bateria. Albo dokładnie aplikowanym equalizerem.

Dlatego też jeśli mam na coś narzekać, to będzie tym czymś brzmienie po kablu. Jest to dla mnie zbyt ciepłe granie, które pasuje najwyżej do tego, co jest małe, przenośne, z małą mocą wyjściową, preferencyjnie jasnym graniem. iFP-895 czy M1 są tu oczywistymi pretendentami do tytułu dobrych pozycji synergicznych, ale trzeba brać pod uwagę, że pierwszy jest już zabytkowy, a drugi trudno dostępny. Bardzo możliwe, że dobrze dogadają się z produktami FiiO, ale ponad wszystkim należy mieć na uwadze najlepsze ich sprawdzanie się w trybie Bluetooth. Zwłaszcza biorąc pod uwagę ich potężną baterię, która działa praktycznie cały dzień i umrzeć nie chce. Nie przywiązywałbym się więc specjalnie do połączenia kablowego, a jeśli to właśnie ono ma być też często wykorzystywane, chyba jednak rozważałbym dopłatę do W860. Zyskamy jak pisałem przy tym także ANC, a to jednak spory atut jakby nie patrzeć.

Podsumowanie

Edifiery W830BT to słuchawki mające swoje wady, ale mające też sporo zalet. Wadami będzie tu przede wszystkim połączenie kablowe, które – choć ratuje nas w sytuacji wyczerpania się baterii lub zużycia ogniwa – jest tu bardziej jako dodatek i przysłowiowy kwiatek do kożucha. Jest zbyt ciepło, zbyt ciemno, zbyt wolno. Na szczęście po Bluetooth słuchawki nadrabiają nam mocno te niedogodności i prostują się w sposób wyraźny i znaczący. Nadal nie stając na poziomie i W860, ale w przeciwnym wypadku odebrałyby tym ostatnim sens istnienia, jeśli komuś na ANC by nie zależało.

W zakresie zalet – mamy potężny czas pracy na baterii, praktycznie uwalniający nas od kabla na dobre, aptX, dużą wygodę, nawet sensowną izolację od otoczenia, składaną konstrukcję, twarde etui, atrakcyjną cenę czy umiejętność dawania sobie rady nawet na starszym sprzęcie wyposażonym w interfejs Bluetooth 2.0. Choć nie mają ani tej równości i naturalności co W860, ani też koherencji jak W820, jest to od strony praktycznej naprawdę mocny pakiet, a w razie konieczności można ratować się również precyzyjnie aplikowanym equalizerem. Sumarycznie więc można się Edifierami zainteresować, jeśli poszukiwany jest przez nas muzykalny, wokółuszny outdoor w bardzo dobrej cenie.

Recenzowane słuchawki można nabyć za ok. 350 zł. (sprawdź dostępność i najniższą cenę)