Mini-recenzja Audio-Technica ATH-SQ1TW

Minęło sporo czasu odkąd jakikolwiek produkt Audio-Techniki gościł u mnie na warsztacie. A szkoda, bo w większości uważam je osobiście za ciekawe i warte naszej uwagi, jako konsumentów. Słuchawki tego producenta potrafią zagrać naprawdę bardzo ciekawie, kokietując raz to fanów ciepłego i basowego grania (CKS5TW), a to innym razem miłośników jasnego i audiofilsko podanego dźwięku (ADX5000), a to jeszcze innym razem sensownej V-ki (DSR9BT) i to w każdym wydaniu w innej formie. Raz są to słuchawki pełnowymiarowe, innym razem kompaktowe, a jeszcze innym TWSy. W ramach tych ostatnich nie mogłem się nachwalić małych CK3TW, które niestety nie są już produkowane i zastanawiałem się, czy ATH będzie chciała wypuścić ich następcę. Z pomocą p. Michała, który użyczył na mini-testy swoich prywatnych SQ1TW, znam już odpowiedź, a któremu serdecznie dziękuję za tą sposobność.

Dane techniczne

Dane podawane przez dystrybutora na swoich aukcjach z tymi słuchawkami (pisownia oryginalna):

• Przetworniki dynamiczne o średnicy 5,8 mm
• Czułość: 100 dB/mW
• Pasmo przenoszenia słuchawek: 20 Hz – 20 kHz
• Sterowanie dotykowe
• Typ mikrofonu: MEMS (od ang. microelectromechanical system)
• Pasmo przenoszenia mikrofonu: 100 Hz – 10 kHz
• Obsługa standardu Bluetooth 5.0
• Obsługiwane kodeki: SBC
• Funkcja Google Fast Pair
• Tryb niskiego opóźnienia (low latency mode)
• Tryb Hear-through – pozwala na zachowanie kontaktu z otoczeniem bez zdejmowania słuchawek
• Stopień ochrony: IPX4 – bryzgoszczelność (tylko słuchawki)
• Czas pracy na baterii: do 6,5 godz. (do 19,5 godz. z wykorzystaniem etui ładującego)
• Funkcja szybkiego ładowania: 15-minutowe ładowanie zapewnia ok. 60 min pracy słuchawek
• W zestawie nakładki silikonowe w 4 rozmiarach (XS, S, M, L)

Wykonanie i konstrukcja

Słuchawki otrzymałem bez pudełka, ale wyposażenie jest prawdopodobnie dokładnie takie same, jak w innych słuchawkach TWS, a więc standardowo kabelek do ładowania, etui ładujące, zapasowe tipsy i to wszystko.

Etui jest wykonane bardzo dobrze, lepiej niż w przypadku CK3TW. Pamiętam że jeden z użytkowników zwrócił mi uwagę o tym iż poważyłem się nie wspomnieć czy etui trzeszczy. Otóż nie, nie trzeszczy w tym przypadku i jest wykonane lepiej niż w przypadku FoKusów H-ANC, którym to punktowałem w ich recenzji. W porównaniu do jeszcze etui H1, jest to najlepsze i najlepiej wykonane z tych które miałem ostatnio w rękach.

Same słuchawki również mu nie ustępują. Dobrze wykonane, choć nieco dziwne kształtem, do którego trzeba się przyzwyczaić. Na szczęście panele dotykowe działają bardzo dobrze, a sama wygoda i izolacja również są bardzo dobre. To jedne z wygodniejszych słuchawek jakich miałem przyjemność używać ostatnimi czasy. Nie wykryłem też żadnych niepożądanych artefaktów ani dziwnych anomalii w zachowaniu. Tak więc po upewnieniu się, że wszystko jest w porządku, przeszedłem od razu do odsłuchów.

Opis dźwięku

Nawiązując do wstępu, faktycznie zdaje się, że znaleźliśmy następcę. Słuchawki można dostać w niższej cenie niż dawniej CK3TW, które kosztowały ok. 450 zł, by w promocjach zejść na 300-350 zł. Obecnie tyle dokładnie trzeba zapłacić za SQ1TW. A co w tej cenie otrzymujemy?

Przede wszystkim umiarkowane granie na planie „V”, typowo jak dla Audio-Techniki. Ale w takim samym wydaniu jak w CK3TW, a więc z naciskiem na dobrze zakreślone skraje pasma, również jakościowo, z brakiem przemożnej dominacji jednego skraju nad drugim. Tonalnie słuchawki prezentują się całkiem zacnie i będą to kapitalni towarzysze podróży dla posiadaczy np. DT990, którzy na co dzień dostają świetny i mocny bas, nie aż tak mocno dominującą średnicę, a także jasną i czytelną górę.

Co prawda jestem przyzwyczajony gustem do innych proporcji skrajów, ale dobrze zrealizowaną konstrukcję tego typu docenić umiem. I naprawdę przypominają mi się wszystkie te rzeczy, które niegdyś chwaliłem w CK3TW.

Bas jest mocny, mógłby być moim zdaniem spokojnie słabszy i przez to dla mnie przyjemniejszy w długim odsłuchu, za to radzący sobie lepiej w roli kompensacyjnej w środkach transportu masowego. Ilościowo zaryzykowałbym stwierdzenie, że mógłby rywalizować z KZ ZAX, zwłaszcza gdy te są na piankach, bowiem wówczas wrażenie basu może być bardziej zauważalne z racji możliwości podkręcenia głośności przez mniej zaznaczony sopran. Taka auto-pułapka użytkowa. W SQ1TW jej nie ma, gdyż o ile nie orientujemy się na średnicę, skraje jak pisałem zachowują równowagę proporcjonalną.

Średnica teoretycznie gra drugie skrzypce, a generalnie to nawet trzecie, bo ustępuje jasności sopranu, ale nie jest to tak, że środka tutaj nie ma. Po prostu bas i góra szybciej docierają do naszych uszu i to mimo tego iż pozycyjnie średnica wydaje się być dosyć blisko.

Sopran w odsłuchu bezpośrednim wydaje się jasny, ale równy, eksponujący co najwyżej okolice 6 kHz. Świeży, dokładny, z detalem i atakiem. Wydaje się być bez specjalnej chropowatości, choć lekkiej surowości też nie można mu odmówić. Niemniej mam wrażenie, że CK3TW były jednak bardziej surowe, chropowate, w efekcie bardziej bezkompromisowe dla utworów mających gorzej zrealizowany sopran.

Scena jest mocno rozbudowana na szerokość, tak jak u poprzednika. Jest to klasyczna elipsa słuchawkowa, z wyraźnym wychyleniem dźwięku na lewo i prawo, ale gorzej na osi przód-tył. Wiele słuchawek gra w taki sposób i jest to scena wystarczająca do dobrego słuchania muzyki. Trochę większą scenę mają FoKusy H-ANC, ale to już ponad 3 razy większy koszt. Ale już Soundpeats H1 mają scenę o większej głębi niż SQ1TW, a kosztują o włos mniej. Dostaniemy tam też mniej góry o bardziej gardłowej barwie, ale za to jeszcze mocniejszy, bardziej pulchny bas. Niby słuchawki są z tego samego sortu rozwiązań, a jednak są to różnie podane i zaaranżowane konstrukcje.

Słuchawki nie sypią też jak pisałem artefaktami i kompresją, pokazując się z lepszej strony rozwiązań TWS względem osób próbujących ścigać się z jakością słuchawek przewodowych. Nawet wielki Noble Audio nie był w stanie ustrzec się pewnych problemów na basie. Kabelek bezprzewodowy KZ i Soundpeatsy H1 grają z lekką kompresją na górze. A SQ1TW? Żodnych problemów panocki. Żodnych.

Co warte podkreślenia, dzieje się to przy kompletnym braku zaimplementowanych kodeków o wysokiej gęstości. W kuluarach audiofilskich jest to zapewne rzecz niesłychana, że małe słuchaweczki za 300 zł szanują nas bardziej niż rozwiązania wielokrotnie droższe, ale jak to mówią: każdemu wg potrzeb. Jeśli ktoś potrzebuje cierpieć i mieć problemy, będąc gotowym za nie zapłacić, to czemu nie. Nam z kolei pozostaje cieszyć się, że dostajemy tyle dobra za tak małe pieniądze. Oczywiście przy założeniu, że w ogóle takiego właśnie grania szukamy. SQ1TW mogą bowiem nie spodobać się osobom szukającym słuchawek grających liniowo albo z cieplejszą górą, czy może po prostu mniej podkreśloną. Jeśli mówimy wyłącznie o rozwiązaniach bezprzewodowych i wykluczamy kombinatorykę z kabelkami wireless albo osobnymi modułami TWS wpinanymi do przewodowych słuchawek, nieco więcej basu ale za zysk w postaci głębi sceny i naturalniejszego sopranu znajdziemy w Soundpeats H1 z piankami Comply (są w zestawie). Odkąd je na nich zamontowałem, nie wróciłem już na silikony.

Zresztą osobiście uważam, że jeśli mamy dobrze zorganizowano elektronikę w środku, dobrej jakości przetworniki, brak przemożnego korygowania wszystkiego za pomocą cyfrowej domeny aby uratować jakkolwiek dany projekt, to jest to przepis na naprawdę świetne słuchawki niekoniecznie potrzebujące kodeków hi-res. Obronią się same. Transfer maksymalny w przypadku standardu Bluetooth 5.0 wynosi 2000 kbps, więc generalnie i tak jest dobrze, zwłaszcza w kontekście np. platform streamingowych, które rad nie rad muszą ograniczać bitrate strumienia audio.

Czy warto kupić ATH-SQ1TW?

Uważam że tak. Sensowne słuchaweczki w bardzo dobrej cenie, poza troszkę dziwnym kształtem korpusów i brakiem „audiofilskich” kodeków nie posiadające wad. Jak zwykle, jedynie w brzmieniu można się doszukiwać czy aby jest to rozwiązanie akurat dla nas, czy też nie. Mowa oczywiście o proporcjach. Mi akurat bardzo się spodobały w kanonie strojeń na typową „V”-kę, choć na co dzień nie obcuję, poza ZAXami, z takim graniem zbyt często, a i ZAXy po otrzymaniu pianek Comply Tx500 zaczęły grać tak świetnie zestrojoną górą, że nie mogę się ich nachwalić (tak samo zachowują się ZVX).

A jeśli doliczymy do tego dużą wygodę, sensowną ergonomię, zupełnie akceptowalny czas pracy oraz brak szumów czy artefaktów, to mamy w prostej linii faktycznego następcę CK3TW. Tym samym z przyjemnością mogę zarekomendować ATH-SQ1TW czytelnikom szukającym tak właśnie grających słuchawek TWS za dobre pieniądze.

Słuchawki na dzień pisania recenzji można bez problemu zakupić w większości sklepów w Polsce.